Die 2. Pepita Spring-Gschicht

«Füdläbürger chasch nöd wärdä, Füdlebürger, das muesch sii», het Pepita gseit, als erschts, grad wo sii i mis Büro cho isch. Kei Ahnig was sie demit gmeint het. Isch jo au woorscht.
«Hesch ken Tschopp für mi, Altä?», het si gfrogät und denn dä Chaugummi, groß wie nä Baumnuss, zwüsche ihrä Zäh fürägrüblät und en mer uf’s Formular für de Werchbitrag gchläbät.
«Nai, ken Tschopp», hani i geseit. «Wisoo, bruuchsch einä?»
«Blödi Froog. Aber eigentlich bruuch i ken Tschopp, aber Cholä …»
Dä Chaugummi uf em Formular für min Wärchbitrag het usgseh wiä ne roots Gschwüür wo grad uslauft.
Das Formular chani wegschmeisse, da isch sicher.
I mues vemuetli sälber en Tschopp ha.
Diä huerä Pepita.
Aber gschäch nüt blöders…